Szepczące ściany

Niezwykły klimat! Zdecydowanie warto przeczytać.

Niezwykły klimat! Zdecydowanie warto przeczytać.

No cóż, nie jest to może jakaś rewelacja, ale czyta się dobrze.
Stare zamczysko, tajemnicza śmierć, atmosfera zagrożenia i ponure krajobrazy. Jeżeli ktoś jest fanem takich klimatów, to raczej ta książka mu się spodoba. Nawet jeżeli jest naiwna i przewidywalna.

No cóż, nie jest to może jakaś rewelacja, ale czyta się dobrze.
Stare zamczysko, tajemnicza śmierć, atmosfera zagrożenia i ponure krajobrazy. Jeżeli ktoś jest fanem takich klimatów, to raczej ta książka mu się spodoba. Nawet jeżeli jest naiwna i przewidywalna.

Krótka książeczka, szybko się czyta, historia dość prosta ale przyjemnie się ją śledziło. Polubiłam główną bohaterkę, dociekliwą i znającą swoją wartość panienkę. Początkowo akcja toczy się dość szybko, byłam zdziwiona, że autorka tak szybko przeszła do rzeczy, okazało się jednak, że książka nie będzie o tym, jak osierocone rodzeństwo radzi sobie w nowych warunkach. Mary szybko trafia do domu świeżo poznanego męża. Atmosfera jest tam ciężka i przytłaczająca, a przeciągłe spojrzenia Axela czuje się nawet poprzez strony powieści. Wkrótce okazuje się, że mamy tajemnicę do rozwikłania, pytanie tylko czy przezwyciężymy strach a dreszcze przestaną przebiegać nam po plecach...
Wg mnie warto przeczytać, lekka i przyjemna książeczka.

Krótka książeczka, szybko się czyta, historia dość prosta ale przyjemnie się ją śledziło. Polubiłam główną bohaterkę, dociekliwą i znającą swoją wartość panienkę. Początkowo akcja toczy się dość szybko, byłam zdziwiona, że autorka tak szybko przeszła do rzeczy, okazało się jednak, że książka nie będzie o tym, jak osierocone rodzeństwo radzi sobie w nowych warunkach. Mary...

Uroczo staroświecka książka w stylu gotyckich powieści z początków XIX wieku. Marianne, pozostawiona po śmierci rodziców bez grosza przy duszy, wychodzi za mąż z rozsądku za obcego majętnego człowieka. Zamieszkuje w wiejskiej, położonej wśród bagien posiadłości razem z nową rodziną męża. Szybko odkrywa, że dom kryje w sobie nierozwiązaną tajemnicę morderstwa, a zabójcą jest jeden z domowników.
Czyta się szybko, jest klimatycznie, jak dla mnie mogłoby być tylko nieco więcej grozy.

Uroczo staroświecka książka w stylu gotyckich powieści z początków XIX wieku. Marianne, pozostawiona po śmierci rodziców bez grosza przy duszy, wychodzi za mąż z rozsądku za obcego majętnego człowieka. Zamieszkuje w wiejskiej, położonej wśród bagien posiadłości razem z nową rodziną męża. Szybko odkrywa, że dom kryje w sobie nierozwiązaną tajemnicę morderstwa, a zabójcą jest...

Po świetnej Cashelamrze i Penmarricu ta książka jest dla mnie prawdziwym rozczarowaniem, chociaż z pewnością może się podobać. Styl prowadzenia narracji, posiadłość na uboczu, kilka trupów i osamotnienie głównej bohaterki wyraźnie sugerują powieść grozy w jak najbardziej gotyckim wydaniu. No i z pewnością miałabym palpitacje i zjeżony włos, gdybym żyła 150 lat wstecz, bo dziś ani to dla mnie thriller, ani kryminał, że o horrorze nawet nie pomyślę. 17-letnia panna Marianne jest istotą której nie tylko nie brakuje urody, ale też sprytu i inteligencji. Trochę ci ona może zbyt oziębła jak na mój gust, a to przecież młodej mężatce nie przystoi, no ale gdybym to ja miała szaleć w ramionach faceta o kamiennych rysach i zimnym, nieobecnym spojrzeniu to chyba też bym sobie dała spokój z tą gorącą krwią. Mogę ją więc spokojnie usprawiedliwić i podziwiać, że mimo wszystko zdołała się do Alexa przekonać i pokochała go całym sercem - ha, ha - oto jak się cieszę. Radość moja tym większa, że na koniec książki nie okazał się mordercą, o czym nie wiedziała chyba tylko Marianne, bo z pewnością wszyscy, którzy sięgnęli po tę lekturę zorientowali się wcześniej, kto miał frajdę z zabijania, że o interesie nie wspomnę. Po wielkich sagach tej autorki, po prostu dla mnie za bardzo kameralnie, za grzecznie i za przewidywalnie. Ale przeczytać można.

Po świetnej Cashelamrze i Penmarricu ta książka jest dla mnie prawdziwym rozczarowaniem, chociaż z pewnością może się podobać. Styl prowadzenia narracji, posiadłość na uboczu, kilka trupów i osamotnienie głównej bohaterki wyraźnie sugerują powieść grozy w jak najbardziej gotyckim wydaniu. No i z pewnością miałabym palpitacje i zjeżony włos, gdybym żyła 150 lat wstecz, bo...

Szybko się czyta, choć akcja nie jest porywająca. Główna bohaterka dość irytująca, jej tajemniczy małżonek zmienny jak pogoda, co drugą stronę opisy jego spojrzenia, cała rodzina dość specyficzna. No i niestety ale już przy pierwszej kolacji Państwa młodych można się zorientować, kto jest mordercą. Polecam jedynie jeśli nie ma w zasięgu niczego innego ;-)

Szybko się czyta, choć akcja nie jest porywająca. Główna bohaterka dość irytująca, jej tajemniczy małżonek zmienny jak pogoda, co drugą stronę opisy jego spojrzenia, cała rodzina dość specyficzna. No i niestety ale już przy pierwszej kolacji Państwa młodych można się zorientować, kto jest mordercą. Polecam jedynie jeśli nie ma w zasięgu niczego innego ;-)

Właściwie niewiele trzeba mówić o tej książce. Fabuła jest nieskomplikowana i wciągająca. Całość ma bardzo przyjemny klimat.

Właściwie niewiele trzeba mówić o tej książce. Fabuła jest nieskomplikowana i wciągająca. Całość ma bardzo przyjemny klimat.

Dla mnie zbyt prosta, opis wydarzeń wciągający, sama książka mnie rozczarowała.

Dla mnie zbyt prosta, opis wydarzeń wciągający, sama książka mnie rozczarowała.

Całkiem ciekawa książka. Momentami wpadająca w klimat gotyckich powieści grozy...
Jak dla mnie okazała się trochę zbyt przewidywalna. Już w połowie domyśliłam się, kto jest mordercą. Ale i tak trzymała w napięciu.
Szybko się czyta, w sam raz na dłuższe popołudnie...

Całkiem ciekawa książka. Momentami wpadająca w klimat gotyckich powieści grozy...
Jak dla mnie okazała się trochę zbyt przewidywalna. Już w połowie domyśliłam się, kto jest mordercą. Ale i tak trzymała w napięciu.
Szybko się czyta, w sam raz na dłuższe popołudnie...

Straszące domiszcze. Romans z dreszczykiem.

Straszące domiszcze. Romans z dreszczykiem.